Ωστόσο ιδιαίτερα σημαντική για τις πολιτικές εξελίξεις θα είναι η διαφορά που θα τη χωρίζει από το πατριωτικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) που σίγουρα θα έλθει δεύτερο… ήδη έχει ένα ποσοστό 21% και μπορεί να ανεβεί κι άλλο, αφού παρουσιάζει τέτοια δυναμική.
Καθοριστικό ρόλο θα παίξουν οι αναποφάσιστοι, που ξεπερνούν το 25% - πολλοί εκ των οποίων νέοι – οι οποίοι στρέφονται στη λεγόμενη αντισυστημική ψήφο.
Το AfD μπορεί να θεωρείται ήδη ο νικητής των εκλογών, αφού πλέον καθορίζει την πολιτική ατζέντα στη Γερμανία και θα αποτελέσει μία ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση.
Για να γίνει καγκελάριος, ο Merz θα πρέπει να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό, είτε με το σοσιαλδημοκρατικό SPD του Scholz που θα καταποντιστεί με ένα ποσοστό κοντά στο 16%, είτε με τους Πράσινους που έχουν 12% ή πιθανώς και με τα δύο κόμματα.
Πρόκειται για μία εξέλιξη, που θα οδηγήσει σε μία επανάληψη του αντιδημοφιλούς, διχαστικού συνασπισμού τριών κομμάτων με επικεφαλής τον Olaf Scholz.
Η Αριστερά εξακολουθεί να αυξάνει τις δυνάμεις της και βρίσκεται στο 8% (+1), ενώ Φιλελεύθεροι (FDP) και Συμμαχία, Sahra Wagenknecht, (BSW) ενισχύονται κατά μισή μονάδα αλλά παραμένουν κάτω από το όριο του 5%, με 4,5%.
Μικρότερη Bundestag
Η αλλαγή του εκλογικού νόμου το 2023 έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό των βουλευτών της Κάτω Βουλής (Bundestag) σε 630, καθώς καταργείται το σύστημα που ευνοούσε την διαρκή αύξηση του αριθμού των εδρών.
Ενδεικτικά, η απερχόμενη Βουλή είχε 736 βουλευτές, ενώ προβλέπονταν επί της αρχής 598 έδρες.
Το όριο εισόδου στην Bundestag είναι το 5%, ωστόσο ένα κόμμα μπορεί να εξασφαλίσει την εκπροσώπησή του ακόμη και εάν δεν το εξασφαλίσει, εάν συγκεντρώσει τουλάχιστον τρεις «απευθείας εντολές» βουλευτών, εάν δηλαδή υποψήφιοί της κερδίσουν τρεις «μονοεδρικές» περιφέρειες.
Αυτής της πρόβλεψης έκανε χρήση στις προηγούμενες εκλογές η Αριστερά.
Το βασικότερο καθήκον της νέας βουλής είναι η εκλογή του καγκελάριου.
Δεν προβλέπεται σχετική δεσμευτική προθεσμία και το ζήτημα θα τεθεί στην ημερήσια διάταξη αμέσως μόλις τα κόμματα του μελλοντικού κυβερνητικού συνασπισμού καταλήξουν σε συμφωνία. Τυπικά, ο νέος καγκελάριος προτείνεται στους βουλευτές από τον ομοσπονδιακό πρόεδρο και ακολουθεί η σχετική ψηφοφορία
To AfD καθορίζει την ατζέντα, ανεβαίνει συνεχώς η δυναμική του
Το ενδιαφέρον στοιχείο των συγκεκριμένων εκλογών είναι το πρωτοφανές επίπεδο υποστήριξης, για το AfD.
Τρεις μαζικές δολοφονίες τους τελευταίους τρεις μήνες —στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Μαγδεμβούργου, στο Aschaffenburg και πιο πρόσφατα στο Μόναχο— έχουν ρίξει βαριά τη σκιά τους στην προεκλογική εκστρατεία.
Και οι τρεις δράστες καταγόταν από τη Μέση Ανατολή και, στις δύο από τις τρεις περιπτώσεις, είχαν υποβάλει αίτηση για άσυλο ανεπιτυχώς.
Αυτά τα γεγονότα ενίσχυσαν τη δύναμη του AfD που έχει θέσει μετ’ επιτάσεως το θέμα της μετανάστευσης.
Το προβάδισμα CDU-CSU έναντι του AfD ήταν 15% στα μέσα Νοεμβρίου 2024 και τώρα έφτασε να βρίσκεται κάτω από το 8%.
Στο πρώτο τηλεοπτικό debate, που πραγματοποιήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου, συμμετείχαν μόνο ο Merz και ο Scholz.
Και ενώ η διαφορά μεταξύ CDU-CSU και AfD μειωνόταν σταθερά, ο Merz υποστήριξε ένα ψήφισμα στη Bundestag (Γερμανική Βουλή) που ζητούσε σκληρότερα μέτρα κατά της παράτυπης μετανάστευσης και την άμεση απέλαση όλων των αλλοδαπών, που αιτήθηκαν άσυλο αλλά δεν κατάφεραν να πάρουν το καθεστώς.
Το… τείχος προστασίας CDU- SPD - Πράσινοι
Στις 29 Ιανουαρίου 2025, αυτό το ψήφισμα εγκρίθηκε με την υποστήριξη του AfD.
Ο Merz, στο μυαλό των πολλών επικριτών του, είχε σπάσει το ταμπού του «τείχους προστασίας» - δηλαδή τη δέσμευση όλων των κυρίαρχων κομμάτων να μην συνεργαστούν με το AfD.
Η κίνησή του αντιμετωπίστηκε από πολύ μεγάλες πορείες διαμαρτυρίας στο Βερολίνο και σε άλλες πόλεις.
Ο Merz επιμένει τώρα ότι το CDU-CSU δεν θα παραβιάσει ποτέ τη δέσμευσή του να μην συνεργαστεί με το AfD.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ούτε οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) του Scholz ούτε οι Πράσινοι με επικεφαλής τον υπουργό Οικονομίας Robert Habeck απέσπασαν μεγάλη δυναμική, καθώς και οι δύο φέρουν ευθύνη για την γερμανική οικονομία και τα εγκληματικά γεωπολιτικά λάθη, που οδήγησαν τη Γερμανία σε αποβιομηχάνιση.
Σοκ για την Ευρώπη - Ο Vance σπάει το τείχος προστασίας
Η διπλωματική έκρηξη της περασμένης εβδομάδας από τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Pete Hesgeth στην ομάδα Άμυνας της Ουκρανίας, ακολουθούμενη από την ομιλία του αντιπροέδρου J.D. Vance στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, έφερε μια νέα συγκλονιστική εστίαση στις εκλογές της Γερμανίας.
Η κριτική του Vance στο «τείχος προστασίας» της Γερμανίας εκλήφθηκε ως προσπάθεια ενίσχυσης της υποστήριξης για το AfD.
Τόσο ο Scholz όσο και ο υπουργός Άμυνας του SPD, Boris Pistorius αντέδρασαν έντονα στο Μόναχο ενώ η υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock υποστήριξε πως οι ΗΠΑ θα μπορούσαν ακόμη να πειστούν να αναθεωρήσουν τις θέσεις τους σχετικά με το ουκρανικό ζήτημα και ιδιαίτερα για τις εδαφικές παραχωρήσεις στη Ρωσία.
Οι διοργανωτές της Διάσκεψης είχαν ανακαλέσει τις προσκλήσεις τόσο προς το AfD όσο και προς το BSW, επειδή οι αντιπροσωπείες τους είχαν αποχωρήσει από την ομιλία του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky στην εκδήλωση του 2024.
Δεν είναι τυχαίο πως ο Vance βρήκε το χρόνο να συναντηθεί με την υποψήφια καγκελάριο του AfD Alice Weidel ενώ βρισκόταν στο Μόναχο.
O απεσταλμένος του προέδρου των ΗΠΑ για την Ουκρανία, Keith Kellogg κατέστησε σαφές στο Μόναχο ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα συμμετάσχουν στην αρχική φάση των συνομιλιών με τις ΗΠΑ στη Ρωσία για τον τερματισμό του πολέμου.
Ακολούθησε η έναρξη των συνομιλιών από τους Αμερικανούς και τη Ρωσία στο Ριάντ στις 18 Φεβρουαρίου με ταχύτητα που, για την Ευρώπη, ήταν ιλιγγιώδης και αποπροσανατολιστική.
κείμενο σε εξέλιξη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου